lezersbrief aan 'Ik ga Bouwen & Renoveren'
In het bouwtijdschrijft 'Ik ga Bouwen & Renoveren' verscheen een artikel over natuurlijke isolatiematerialen, dat me in de pen deed kruipen. Lees je mee?
Goeiedag,
ik las jullie artikel over natuurlijke isolatiematerialen in het recentste nummer van ‘Ik ga Bouwen & Renoveren’. Als blogger over gezond, milieuvriendelijk en betaalbaar wonen, voel ik mij geroepen om op drie dingen te reageren.
Ten eerste: blij te lezen dat duurzaam bouwen meer moet zijn dan energiezuinig bouwen. Blij dat jullie niet alleen het potentieel qua energiebesparing vermelden, maar naar de hele levenscyclus van isolatiematerialen kijken. En naar de gezondheidseffecten. Die kritische benadering van bouwmaterialen, zowel de petrochemische, de minerale als de natuurlijke, verdient aanmoediging.
Maar ik merk dat jullie het ecologische vergrootglas enkel bovenhalen als jullie schrijven over natuurlijke bouwmaterialen. In het artikel ‘Het ABC van isoleren’ bijvoorbeeld, berichten jullie zeer pover over ecologische impact. Behalve weer in het stuk over natuurlijke materialen. Op die manier bereikt deze informatie alleen de lezers die al geïnteresseerd zijn in natuurlijke bouwmaterialen. Lezers die deze stukken overslaan, blijven in het ongewisse.
Er wordt ook telkens weer verwezen naar de hoeveelheid landbouwgrond die nodig is voor de productie van natuurlijke bouwmaterialen. Ik weet dat dit thema niet aan de orde is in uw tijdschrift, maar ik wil toch even vergelijken met vleesproductie. Met hoeveel landbouwgrond er nodig is voor een lap vlees die op een kwartiertje opgegeten is, tegenover een huis dat er vele tientallen jaren staat. Dat relativeert op zijn minst het zinnetje ‘minder land beschikbaar voor het telen van voedsel’.
Kunt u begrijpen dat ik een zekere partijdigheid vermoed, als ik bij klassieke bouwmaterialen maar zelden verwijzingen lees naar hun echte ecologische en gezondheidsimpact, terwijl er bij natuurlijke materialen telkens weer gesuggereerd wordt dat die de gewone landbouw en zelfs natuurgebieden in het gedrang zouden brengen?
Ik roep jullie dan ook op om de inleiding van het artikel ‘Isoleren? Natuurlijk!’ ter harte te nemen. Wees zuinig met de termen duurzaam en ecologisch. Ontwikkel sensoren voor de volledige milieu- en gezondheidsimpact van de bouwsector. In elk artikel, telkens opnieuw.
En dan is er nog het tweede onderwerp dat ik wil aankaarten. Ik lees in het artikel dat er een tiental pionierswoningen in stro gebouwd zijn in België. Vier telefoons naar de bekendste strobalenarchitecten (Henk Van Aelst, ORCA architecten, Archi4 en Barchi) leren mij dat hun klanten alleen al minstens 200 strobalenhuizen gebouwd hebben in Vlaanderen. Als ik de architecten met minder strobalenprojecten en de huizen in Wallonië zou meetellen, spreken mensen uit de sector over 300 tot zelfs 400 huizen. Wij zijn bij de grootste strobalenbouwers ter wereld, het aantal strobalenwoningen vergeleken met het aantal inwoners.
En als laatste opmerking: in de vergelijkende tabel is de kolom ‘strobalen’ niet volledig ingevuld.
Mag ik vragen om voor mijn twee laatste punten een rechtzetting te publiceren aub?
Vriendelijke groet,
Katrien Janssens
En ik kreeg een vriendelijk antwoord van de hoofdredacteur. De foute en ontbrekende informatie wordt rechtgezet in het volgende nummer. En er komt vanaf maart een nieuwe rubriek over bio-ecologisch bouwen, in samenwerking met VIBE. "Vanaf dat moment zullen dus de artikels over deze materie in meer geschikte handen zitten." Dat doet mij uiteraard plezier.
Maar op mijn suggestie om in alle artikels kritisch om te gaan met de termen ecologisch en duurzaam, kreeg ik jammer genoeg geen reactie.
Dankjewel aan: Henk Van Aelst - ORCA architecten - Archi4 - Barchi - Het Stroburo